Лілеі студзеня
|
Да партрэта Ніны Мацяш
|
Выплыла песьня зь Бярэсьця бярозавага: «Выйдзі, дзяўчына, ня бойся марозу...» А маразы ўсю ноч рыпелі, Белым-бела на зямлі, Ці то белыя лілеі Ў Чорна возера зайшлі? Не было, каб так марозіла! Не было, каб так пякло! Арабінай днела позьняю У агеньчыках сяло. Завірухай разгайданыя, Нагадаўшы карагод, Йшлі лілеі, закаваныя У аглухлы тоўсты лёд. Йшлі па засьнежжы паперы, Па наступным і былым. ...А боты Золушкі былі Трыццаць шчыльнага памеру.
|
|